Araştırmacı Gazeteciliğin Duygusal Yüküyle Başa Çıkmak

Fotoğraf: Shutterstock

Gişe rekorları kıran Pandora Belgeleri araştırmasına katkısı yayınlandıktan sonra  John-Allan Namu aceleyle bir daire kiraladı.

Denizaşırı servet, gizli banka hesapları ve Kenya’daki en güçlü aile üzerine çalıştığı hikayenin sonuçlarını görmek yerine; ailesini evlerinden uzaklaştırdı, çocuklarını okuldan aldı  bir ay içinde ortadan kayboldu.

Kenyalı araştırmacı gazeteci John-Allan Namu. Resim: Namu’nun izni alınarak kullanılmaktadır

“Pandora Belgeleri  ile ülkenin en güçlü ailesini ele alıyor, ifşa etmek istemeyebilecekleri şeyleri ifşa ediyorduk” dedi. “Bazı insanlar, haklı olarak, benim ve ailemin etrafta dolaşıp tepkilerin ne olduğunu görmenin iyi bir fikir olmayacağını düşündüler.”

Nairobi’deki araştırmacı ve derinlemesine gazetecilik evi  Africa Uncensored‘ın başkanı Namu için bir hesaplaşma anıydı. O an, bekçi muhabir (watchdog journalist) olmayı sorguladı. Risk ve stres getiren bir hayat sürdürmek ailesi için adil miydi ve başka bir şey yapmak için doğru zaman ne zaman olabilirdi?

“Bu fikirler doluşmaya başladı. Acaba kendi tutkumla ve araştırmacı gazetecilik hırsımla çocuklarıma, karıma normal bir hayat sunuyor muyum diye merak ettim. Bunu kendinize sormak ağır bir şey. Bu normal bir hayat değil, bunu aileme dayatmak adil mi?” Oxford Üniversitesi’ndeki Reuters Enstitüsü tarafından düzenlenen araştırmacı gazeteciliğin duygusal yükü üzerine  düzenlenen web semineri sırasında söyledi.

Eşsiz Bir Yük Taşımak

Namu, “Bunu tek başıma taşıdığım bir yük olarak görmek istemiyorum, bu dünya çapında birçok araştırmacı gazetecinin deneyimi ” dedi. “Gerçekten beni düşündürdü: neden ailemi buna zorluyordum? Çocuklarım artık işimi ve yaptığım şeyleri gerçekten sorgulayabilecekleri yaştalar. Bunlar biraz zor konuşmalar. ”

“İnsanlar gazeteciler hakkında bu durumu anlamıyor. Bir imzanın arkasında sadece bir kişi yok. O gazetecinin başına gelen her şeyden etkilenen bir aile, bir topluluk var” dedi.

Moderatör, Hintli gazeteci ve haber spikeri Mitali Mukherjee’nin, en azından özel konuşmalarında birçok muhabirin “özellikle çocuklu olanların”  çalışmalarının onları çok fazla hedef yapıp yapmadığı sorusuna dikkat çekiyor.

Mukherjee, Namu’nun kendisini son derece rahatsız edici durumlara sokan deneyiminin, “Bir araştırmacı gazeteci olarak ne beklemesi gerektiği, işin ne olduğu ve gazetecilerin ne tür ikincil duygusal hasarlarla uğraşması gerektiği” hakkında ki soruları gündeme getirdi.

Namu, kişisel saldırılar, ister fiziksel ister itibar anlamında, isterse çevrim içi trollenmeler büyük bir sorun olsa da bunun bir yaşam tarzı sorunu olduğunu da söylüyor. Araştırmacı gazetecilik işinin kendisi, kendi yüklerini getiriyor.

“Daha derine inen  deneyimlerden bazıları ise bu travmatik deneyimleri dinlemek ve bunları vekaleten yaşamak zorunda olan bir kişi olarak ödediğiniz  bedel. Bunlar kemiklere sızan şeyler.”

Namu, uzun yıllar boyunca Kenya Televizyon Ağı’nda özel projeler editörü olarak bir araştırma ekibine liderlik etti ve kuruluş misyonunun “araştırma, ifşa etme ve yetkilendirme” olduğu Africa Uncensored’ı kurmak için ayrılmadan önce ki göreviydi. Güney Sudanlı seçkinlerin, ülkedeki savaşa rağmen kâr elde etmesi üzerine yürüttüğü üç bölümlü bir araştırması GIJN’nin 2019’da Parlayan Işık Ödülü’nün kazananları arasında yer aldı.

Bir gazetecinin zihinsel ve duygusal yönünü etkileyebilecek belirli tetikleyiciler olabilir; zor bir hikaye, bir saldırı, yasal bir meydan okuma, kişisel olarak duygusal geçişin “uzun bir süre içsel etkisi ” gibi.

“Her türlü derinlemesine araştırmacı gazeteciliğin bedeli bu. Uzun saatler, aileden uzak zamanlar, suçluluk duygusu” diye açıklıyor. “Araştırmacı bir gazetecinin kariyerinin büyük bir kısmı, fiziksel veya zihinsel olarak belki de kimsenin bilmediği bazı ağır gerçeklerle mücadelede kendi başına olmaları gerçeğini kapsıyor.”

“Anlamanız gereken bir denge var… seçtiğiniz yalnız yaşam ve kariyerin sonuçları var” diye ekliyor.

Hayatta kalmak ve başarılı olmak için gazetecilere yardım eden meslek örgütlerinden meslektaşarını bulmalarını tavsiye etti: muhabirleri destekleyecek editörler, araştırmacı gazetecilerin nelere katlanmak zorunda olduğunu anlayabilen ve aynı zamanda benzer bir şeyden geçebilecek meslektaşlar önemli.

117 ülkede yaklaşık 600 gazeteciden oluşan küresel bir ekibi bir araya getiren Pandora Belgeleri araştırması Namu’ya yalnız kurtlar değil, daha iyi için iş birliği yapmaya istekli bir topluluk olduğunu gösterdi.

Sınır ötesi iş birliğinin bir parçası olan Pandora Belgeleri, John-Allan Namu’ya yalnız olmadığını ve daha geniş bir araştırmacı gazetecilik topluluğunun parçası olduğunu hatırlattı.

Sınır ötesi iş birliğinin bir parçası olan Pandora Papers, John-Allan Namu’ya yalnız olmadığını ve daha geniş bir araştırmacı gazetecilik topluluğunun parçası olduğunu hatırlattı. Resim: Ekran Görüntüsü ICIJ

“Bunun üzerinde çalışan gazeteciler topluluğunun bir parçası olmak kariyerimin en önemli noktalarından biriydi. Bunlar beni ayakta tutan şeyler” dedi. “Karım bana sürekli daha kötü şeyler yaşadığımızı söylüyordu. O benim için çok önemli bir dayanak oldu. Tavsiye olarak, kuyunun boş olduğu durumlarda dayanaklarını, gücünü alabileceğin insanları bulmak önemli.”

Modern Bir Haber Odası Tasarlamak

Mukherjee, son on yılın araştırmacı gazetecilerin çalıştığı zemini nasıl değiştirdiğine, devlet destekli geri bildirimlerin daha yaygın hale geldiğine ve  serbest bir gazeteci veya bireysel haber odası için başa çıkması oldukça zor olabilen saldırılara dikkat çekti.

Namu, küresel ve yerel olarak bu değişimi yansıtan belirli eğilimler olduğu konusunda hemfikirdi: Hesap verebilirlik ve şeffaflık bunlardan ikisi.

Gazetecilerin ve editörlerin yapabileceklerinin bir sınırı olsa da Africa Uncensored’da haber odasında duygusal destek yapıları oluşturmaya çalıştığını da sözlerine ekledi. Küçük bir ekip olsa da konuşması gereken personele kapıyı açık bırakmak önemli bir  yaklaşım  diğeri ise ihtiyacı olanlar için profesyonel yardım sağlamak.

“Bu çalışmanın gazeteciler üzerindeki zihinsel yükünü oldukça ciddiye aldık. İnsanlara boş günlerin, hatta haftaların veya ayların normal olduğunu bilmelerini sağlamak ve bu tür şeyler yaşayan gazetecileri desteklemek için kaynak yaratmak önemli. ” diy0r.

Namu ayrıca editoryal yedeklemenin ön saflardaki araştırmacıları desteklemek için bir teknik olarak hayati olduğunu söylüyor.

“Bir gazeteciyi tam olarak  hazırlayamayacağınız bazı şeyler var ama onlara yaptıkları işi desteklediğinizi, onun yanında olduğunuzu gösterebilirsiniz.

Editörün görevi rehberlik ve koruma sağlamaktır. Ve bunun anlamı, kelimenin tam anlamıyla şudur: saldırı altında olduklarında onları korumanız gerekir.”

Ya Pandora Belgelerinden sonra? Birkaç hafta sonra evine döndü ve işine devam etti.

“Uzun bir süre çizmelerimi asmayı ve daha kolay, daha az tehdit edici bir şeye geçmeyi düşündüm. Bu bana garip bakışlar ya da aptalca sorular getirmez ya da tanışmadığım ya da hakkında hikayeler yazmadığım seçkinler içindeki politikacıların ya da insanların öfkesine neden olmaz.” dedi.

Hala bu varoluşsal soruları düşünürken, şimdilik hikayelerinin bir fark yaratabileceğine inanan umutlu ekibin yanında olmaya karar veriyor.

Nihayetinde, gazeteciliğin bir şeyleri değiştirdiğine dair inancımızda saf olmayı seçenlerimiz olmalı” dedi. “Ve yaptığımız iş, tek parça ya da iki parça olarak önemsiz olsa da; zamanla, yanlışı ortaya çıkarabilecek bir çalışma bütünü oluşturuyor.”

Reuters Enstitüsü web seminerinin tamamını Namu ile YouTube’da izleyebilirsiniz:

Ek kaynaklar

Esnek Habercilik: Tükenmişlik ve Travma ile Nasıl Başa Çıkılacağına İlişkin İpuçları

Trajedi Kurbanları, Tanıklar ve Hayatta Kalanlarla Görüşme İçin İpuçları

Belgesellere Başlamak İçin Uzman Tavsiyesi

Laura Dixon, Kolombiya’dan dört yıl boyunca ve Paris ve Austin, Teksas’ta serbest olarak çalıştıktan sonra yardımcı editör olarak GIJN’ye katıldı. Kolombiya’nın FARC gerillalarıyla çatışması ve Venezüella göç krizi üzerine çalışması The Times, Washington Post, The Atlantic ve diğerleri tarafından yayınlandı.